15 april –
zaterdag - vertrek
Naarden |
Waarom deze vlucht? Dit bleek aanzienlijk goedkoper dan de rechtstreekse vlucht vanaf Schiphol, én een stukje dichterbij …
We hebben dus héél
ruim tijd in Amsterdam om op de aansluitende KLM-vlucht 14:20u rechtstreeks
naar Delhi te stappen en bezoeken nog even de Airport Library 😊. Bij vertrek blijkt iemand te hebben ingecheckt die niet
aan boord is verschenen; enige vertraging is het gevolg: de bagage in het ruim
moet er nog uit. Tijdens deze vlucht in een Boeing 787-10 Dreamliner worden we
voorzien van een hapje (gele rijst met sausje) en drankje (rode wijn en (Heineken) bier).
16 april –
zondag – aankomst in India
Onze bagage
komt aan en we lopen naar buiten – súperblij dat we ViJay zien en maken kennis
met zijn oom en neven. We krijgen meteen een prachtige bloemenkrans (niet de
laatste!) om en voelen ons erg welkom. Tijdens de rit naar ons ‘huis’ krijgen
we een nog iets intensiever beeld bij het Indiase verkeer - sowieso aan de
linkerkant van de weg - tuctuc’s, scooters, motoren, bussen, trucks … alles lijkt door
elkaar te rijden en geeft luidkeels (toetoet!!) kenbaar waar men is en waar men
naartoe wil.
We komen aan bij de woning van madam Fathima en haar man mister Rayappa waar we ons deze week erg thuis zullen gaan voelen en we worden met een hartverwarmende ceremonie door een grote groep mensen verwelkomd (nogmaals bloemenkransen, stip tussen de wenkbrauwen, schaaltje met rozenwater, wierook, zang, gesproken woorden); we kunnen onze tranen niet bedwingen.
Binnengekomen
(schoenen uit!) komen we een beetje bij op de bank, maken kennis met iedereen
en genieten van onze eerste kokosnoot met kokosmelk en een rietje. We krijgen
te zien wat onze kamer zal zijn en leggen ons eventjes op het bed (dónk, meteen weg).😴
buitenmis in Kadapa |
We maken deze trip samen met gastvrouwe Fathima en haar zus Mary en komen onderweg in een flits ViJay nog tegen, achterop de motor bij neef Shali. Onderweg kopen we sapota, een vrucht die lijkt op een kiwi, maar een hele eigen zoete smaak heeft. Het terrein rond en in het fort is vrij, zonder entree, toegankelijk maar lijkt niet echt onderhouden te worden. Het is dus voor een deel vervallen maar het resterende deel dat nog goed overeind staat is zeer indrukwekkend. Er is een klein dorpje binnen de muren met een basisschooltje en een moskee: Jumma Masjid. We zien ons eerste aapje in het wild en in de voormalige gevangenis is een grote kolonie vleermuizen aan het fladderen. Ondanks onze paraplus en het drinkwater beperkt de bloedhitte (+ 40*C) ons tot een redelijk kort bezoek.
We rijden door
en maken onderweg nog een tussenstop voor een lunch in de pastorie van Father
Rajanna bij de st Anthony kerk van Ponnathota. Op de terugweg wordt nog een verse vis gekocht, langs de weg, naast de rivier.
In de avond zijn we uitgenodigd
voor de ‘bachelor-party’ (dag vóór de wijding) van ViJay in het social centre,
naast de kathedraal. We maken hier kennis met een aantal priesters, onder meer met father Suneel (die in Duitsland werkt), father Paul (oud docent van ViJay, hij werkt
in Wales) die we nog regelmatig zullen terugzien en we komen voor de eerste
keer (in India, dan) ‘Father’ Danny tegen, priester in de regio Horst, waar we
een tiental dagen mee zullen optrekken. Ook dhr Rohling, vertegenwoordiger van
seminarie Rolduc, schudden we de hand. Op deze avond ook de eerste keer een
biertje (’Kingfisher’ – ijsvogel) gedronken en ViJay had nog een grote fles
Vieux cadeau gekregen – ook daar wordt een deel van genuttigd.
voor nog wat extra foto's: klik hier
18 april – dinsdag – de dag van de wijding
We vertrekken ’s ochtends samen naar het centrum van Kadapa. Yvonne gaat namelijk, samen met ma’am Fathima een jurk kopen voor de viering in de kerk. In deze streek lopen vrijwel alle vrouwen in sari / saree en hebben de benen volledig bedekt; haar nieuwe jurk zal dus ook enkel-lang zijn. We vertrekken samen en lopen ook samen een kledingwinkel binnen, naar de bovenste verdieping,. We zien een volledig gestoffeerde / gewatteerde vloer, dus ook schoenen uit. De keuze is overweldigend maar er wordt tóch een keuze gemaakt, lichtgroen, flonkersteentjes, pailletten en hij wordt ook nog op maat gemaakt!Op dezelfde dag om 17:30 uur begint de priesterwijding van Vijay en zijn neef Rajindra. Om de een of andere reden (niet helemaal duidelijk) vertrekken wij ‘pas’ tegen 18 uur en komen om 18:15u aan bij de Saint Mary kathedraal. We zien een enorm aankondigingsbord staan met het portret van ViJay. Aan de andere kant van de ingang staat nóg een bord waarop wij onszelf, samen met Danny, Vincent en andere gasten terugzien met een Hearty Welcome!
De Heilige Mis (schoenen uit, dus blote voeten!) is volledig in het Telugu, de taal (met eigen schrift) van Andhra Pradesh en Telangana, de buur-deelstaat die zich sinds juni 2014 heeft afgesplitst. We kunnen de Heilige Mis goed volgen want we volgen dezelfde (Latijnse) ritus. Er is nog even wat onduidelijkheid over de plaatsing – ik ga namelijk meteen bij de mannen zitten; rechts in de kerk. Yvonne loopt mee met de dames en zit links-vooraan. Ik word echter snel opgehaald om bij Yvonne te komen zitten (wij zijn namelijk guests of honor!). Ik zit, blijkt, ook direct naast de ouders van ViJay.
Na afloop vertrekken
priesters, gasten en familie naar het bisschopshuis waar een warme avondmaaltijd klaarstaat.
Speciaal voor Yvonne is er niet ál te pittig gekookt maar het effect is meteen
dat de overige gasten het eten wat ‘flauw’ vinden 😊.
We nemen deze avond ook afscheid van Pastoor Goulmy; hij vertrekt ivm
verplichtingen terug naar Nederland.
Father ViJay met zijn ouders en grootmoeder |
19 april – woensdag – de dag van de Eerste Heilige Mis
Yvonne wordt in de ochtend gekleed in de sari die zij enige jaren geleden van pastoor Anu kreeg. Madam Fathima en haar zus en hulp maken er veel werk van; verse bloemen in het haar en de juiste sieraden om de nek en armen … zij ziet er tiptop uit.Voorafgaand aan de mis maken we kennis met een grote groep enthousiaste kinderen in gele t-shirts waar een wel heel Nederlandse naam op staat ‘Rev.Fr. vander Valk’s Kolatam Team’. Zij brengen een lokale, Zuid-Indiase dansvorm waarbij ze, op stevige muziek, dansen en tegelijkertijd ritmisch stokjes op elkaar slaan. We kunnen de uitnodiging natuurlijk niet weerstaan en in korte tijd staan we allebei (in de brandende zon) mee te doen!
Over de naam ‘van der Valk’ is nog wel het een en ander te vertellen: hij, Piet, een Mill Hill missie pater uit Kwintsheul, blijkt in de jaren ’50, ’60 en ’70 van de vorige eeuw een stevige zet gegeven te hebben aan ontwikkelingen op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg en landbouw – een beetje tegen de opdracht van de missie in, waar het verkondigen van het geloof voorop stond. De ouders van ViJay hebben nog gewoond in huizen die hij heeft gebouwd en een paar dagen later blijkt dat de oma van ViJay zelfs door deze missionaris is getrouwd. Hoe hier ineens een Nederlands lijntje zichtbaar wordt en een bijna mystieke cirkel wordt getrokken … aangezien ViJay als priester terug in Nederland komt werken. Opnieuw een kippenvel momentje …
Deze pater blijkt voor te komen in deze documentaire - in het derde filmpje van boven en dan op 27:30 minuten ...
Na de mis uiteraard
de maaltijd, samen met een deel van de priesters die de mis hebben bijgewoond.
Wij worden ook nog uitgenodigd om even ‘op de koffie’ te komen bij de familie van
Father Suneel, een priester die werkt in Duitsland (Neukirchen-Vuyl, dichtbij
Venlo). Opnieuw mooie momenten van kennismaking, contact en gesprek. Deze avond
vertrekt Dhr. Rohling richting het vliegveld om de volgende ochtend het
vliegtuig te nemen (dat vertrok, bleek later, tóch niet ☹ maar
via een alternatieve vlucht (niet naar Düsseldorf maar naar Brussel) is hij tóch goed thuisgekomen). Neef Shali brengt
ons terug naar huis. Een rit van bijna 1 ½ uur. Onderweg stoppen we nog bij een
kioskje waar lekkere ijsjes worden verkocht en een heerlijk koel
yoghurt-drankje.
voor meer foto's: klik hier
20 april –
donderdag - de dag van de Eerste Heilige Mis van Rajindra
Na de mis, we ontvangen opnieuw een mooie doek van Rajindra, genieten we van een maaltijd in het nabijgelegen Arogyamata klooster (onze lieve vrouwe van gezondheid) met de priesters, in een aparte kamer – inclusief een koud biertje. We rijden na afloop met ViJay terug naar huis. Yvonne heeft ondertussen, waarschijnlijk van de hitte, behoorlijk opgezette voeten en enkels. We maken onderweg nog een stop bij 'ons' zuivelkraampje voor een ijsje en junnu (een soort crême brulée).
Voordat we 's avonds, na thuiskomst, nog een hapje eten, gaan we nog wat verdiepingen omhoog in ons huis in Kadapa, via het appartement van uncle Prakash met echtgenote Shakeela en zoon Reno en dochter Rose naar het dakterras – voor een slokje bier en een klein aperitief – haleen, een moslim-gerecht gedurende de ramadan.
21 april –
vrijdag – een dagje ‘rust’ georganiseerd door mister Rayappa
We starten dit uitstapje met de inkoop van water, frisdrank, en bekertjes en brengen een bezoek aan een ‘pretpark’ waar we, direct bij de ingang, onze eerste olifanten zien, van gips. Als we het pretpark betreden zien we in een aantal beeldengroepen de lokale geschiedenis uitgebeeld. Het is opnieuw warm en (dus?) niet druk in het park. In een 12D bioscoop ervaren we een film met 3D-bril van een achtbaan met speciale effecten, je kent ze wel van onze kermissen - hilariteit bij de kijkers!
De terugrit verloopt voorspoedig en er is gelukkig niet veel overlast te bemerken van het onweer waar we in de verte nog af en toe een weerlicht van zien.
Voor meer foto's: klik hier
Morgen trekken we verder: andere delen van India verkennen, samen met Father ViJay en Father Danny! Maar dat lees je in deel 2 van dit reisverslag 👇
deel 2: op stap naar andere delen en steden van India
Geen opmerkingen:
Een reactie posten